کاسنی یا Cichorium intybus گیاهی با ساقه های چوبی کرکدار و از خانواده قاصدک‌ها می‌باشد که دارای گلهایی به رنگ آبی، سفید و بنفش است. تقریباً تمام قسمت‌های این گیاه خوراکی است، اما ریشه‌های آن به دلیل ایجاد طعمی غنی و شکلاتی در هنگام خشک کردن و برشته شدن شناخته می‌شوند که می‌تواند طعم هر دسر یا نوشیدنی را عمیق‌تر کند. ریشه های بلند کاسنی همانند چغندر در زیر زمین رشد می کند و سرشار از کالری، پروتئین، کربوهیدرات، چربی، فیبر، منگنز، ویتامین، پتاسیم، ویتامین، فسفر، فولاد می باشد. بنابر گفته‌های سایت Healthline ریشه این گیاه حاوی اینولین می باشد که نوعی فیبر پروبیوتیک بوده و با تنظیم قند خون، افزایش وزن، بهبود سلامت روده و یبوست در ارتباط است.

ریشه های کاسنی طعم تلخ و خاکی مانند و شبیه به قهوه دارند اما فاقد کافئین می‌باشند به همین علت بسیاری از افراد برای محدود کردن مصرف کافئین خود و کم کردن عوارض جانبی آن مانند تهوع، اضطراب، تپش قلب، بی حسی و بی خوابی از ریشه های این گیاه به جای قهوه یا بصورت ترکیبی با آن استفاده می‌کنند. البته استفاده از پودر ریشه کاسنی در قهوه اختراع جدیدی نیست بلکه بنا بر گفته سایت  Mashed پیدایش این قهوه مربوط به قرن نوزدهم میلادی و در هنگام رهبر نظامی ناپلئون بناپارت است. در آن زمان، تقریباً تمام دانه‌های قهوه فرانسه از انگلستان می‌آمد، بنابراین وقتی ناپلئون تصمیم گرفت واردات بین‌المللی را مسدود کند، مردم فرانسه چاره‌ای جز پیدا کردن یک جایگزین برای قهوه نداشتند. آنها یافتند که می‌توان با برشته و آسیاب کردن ریشه کاسنی، نوشیدنی با عطر و طعم مشابه با قهوه درست کنند. پس از آن کشت کاسنی بشدت افزایش یافت و جایگزین ارزان تری برای لوبیاهایی شد که به آنها دسترسی نداشتند.